Ile to godzin spędziłam w koronach drzew czereśniowych? Nie zliczę. Owoc zerwany. Owoc zjedzony. Bez zrywania na później. Bez planowania przyszłości. Te na zimę, te na kompot, a te na konfiturę. Nie. Po prostu czysta przyjemność tu i teraz. Rozkoszowanie się chwilą. Wizja nieuchronnie zbliżających się wakacji. Wolność. Przyjemność. Radość.
A jak przywołać te czereśniowe wspomnienia dzisiaj, gdy tak pędzimy? Proponuję ciasto z czereśniami podrasowanymi amaretto i dużą ilością mascarpone! Gdy pierwszy raz ujrzałam, to ciasto na Food Porn Daily po prostu wiedziałam, że muszę je zrobić! Oczywiście można przygotować je na spodzie kruchym lub z herbatników, ale - o dziwo - mi było łatwiej zrobić taki cienki (to było zaplanowane, aby nie było przerostu ciasta nad kremem:) spód biszkoptowy jak do cytrynowca.
Słodkiego weekendu!:)
SKŁADNIKI:
biszkopt (proporcje na tortownicę o śr. ok. 24cm, rośnie idealnie niewysokie:):
- 3 jaja
- 4 łyżki cukru
- kropelka olejku migdałowego
- 1,5 łyżki mąki ziemniaczanej
- 2 łyżki oleju
- łyżeczka proszku do pieczenia
- 4 łyżki mąki pszennej
krem:
- 250g mascarpone
- 1-2 łyżki cukru pudru
- 100-150 ml mleka
na wierzch:
- 0,5 kg wydrylowanych czereśni
- syrop o smaku amaretto (użyłam gotowego, barmańskiego, ale można zagrzać pół filiżanki likieru amaretto z 1/4 filiżanki cukru i odrobiną wody do uzyskania konsystencji syropu)
PRZYGOTOWANIE:
1. Przygotować biszkopt: ubić 3 jajka z cukrem i olejkiem migdałowym. Dodać 1,5 łyżki mąki ziemniaczanej, 2 łyżki oleju, 4 łyżki mąki i 1 łyżeczkę proszku do pieczenia - całość zmiksować, wylać do tortownicy wyłożonej papierem do pieczenia (tylko spód, boków tortownicy nie smarować tłuszczem) i piec 10-15 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni. Po tym czasie biszkopt ostudzić.
2. Mascarpone ubić z mlekiem i cukrem pudrem - na początku może się wydawać że serek mascarpone za mocno się rozrzedził, ale dalsze intensywne ubijanie (na najwyższych obrotach) powoduje że mascarpone ponownie uzyskuje konsystencję gęstej bitej śmietany:)
3. Wydrylowane czereśnie wymieszać z kilkoma łyżkami syropu amaretto.
4. Na wystudzony spód biszkoptowy nałożyć krem mascarpone, a na wierchu ułożyć lekko odsączone z syropu czereśnie i gotowe!:)
biszkopt (proporcje na tortownicę o śr. ok. 24cm, rośnie idealnie niewysokie:):
- 3 jaja
- 4 łyżki cukru
- kropelka olejku migdałowego
- 1,5 łyżki mąki ziemniaczanej
- 2 łyżki oleju
- łyżeczka proszku do pieczenia
- 4 łyżki mąki pszennej
krem:
- 250g mascarpone
- 1-2 łyżki cukru pudru
- 100-150 ml mleka
na wierzch:
- 0,5 kg wydrylowanych czereśni
- syrop o smaku amaretto (użyłam gotowego, barmańskiego, ale można zagrzać pół filiżanki likieru amaretto z 1/4 filiżanki cukru i odrobiną wody do uzyskania konsystencji syropu)
PRZYGOTOWANIE:
1. Przygotować biszkopt: ubić 3 jajka z cukrem i olejkiem migdałowym. Dodać 1,5 łyżki mąki ziemniaczanej, 2 łyżki oleju, 4 łyżki mąki i 1 łyżeczkę proszku do pieczenia - całość zmiksować, wylać do tortownicy wyłożonej papierem do pieczenia (tylko spód, boków tortownicy nie smarować tłuszczem) i piec 10-15 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni. Po tym czasie biszkopt ostudzić.
2. Mascarpone ubić z mlekiem i cukrem pudrem - na początku może się wydawać że serek mascarpone za mocno się rozrzedził, ale dalsze intensywne ubijanie (na najwyższych obrotach) powoduje że mascarpone ponownie uzyskuje konsystencję gęstej bitej śmietany:)
3. Wydrylowane czereśnie wymieszać z kilkoma łyżkami syropu amaretto.
4. Na wystudzony spód biszkoptowy nałożyć krem mascarpone, a na wierchu ułożyć lekko odsączone z syropu czereśnie i gotowe!:)
Prawdziwa wisienka z czereśniami :) Ściskam!
OdpowiedzUsuńdobrze powiedziane! uściski:)
Usuńbajeczny mini torcik!
OdpowiedzUsuńdziekuję:)
Usuńporywam kawałek!
OdpowiedzUsuńczęstuj się do woli:)
Usuńw takim razie wirtualnie częstuję!:) dzięki i pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńPysznie! Zjadłabym sobie!
OdpowiedzUsuńnic prostszego! to ciasto naprawdę nie wymaga dużo zachodu:)
UsuńPrzypomniałaś mi, że zaraz u mnie na działce będzie co zbierać :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam niskie ciasta i dodatek mascarpone! :)
ale masz fajnie!!!:) ja mam teraz bardzo daleko do tych drzew czereśniowych z dzieciństwa...:)
UsuńJa też wiele chwil spędzałam niegdyś na czereśniowych drzewach.
OdpowiedzUsuńA owoce w większości lądowały w moich ustach.
Twoje ciasto mnie urzekło.
Wspaniałe!
tak jest najlepiej: ledwo zerwane i już do buzi:))) dziękuję i pozdrawiam!:)
Usuńtak ,torturuj:(
OdpowiedzUsuńno nie moge przeboleć,że jeszcze żadnego Twojego cista nie jadłam:)jak nic,ja ten Poznań nawiedzę ,oj nawiedzę :)
kochana, sorry, ale muszę cię tak kusić, bo inaczej nigdy nie przyjedziesz:)))
Usuńczekam.
Asica, tylko daj znać, kiedy jedziemy! :D
Usuńno jak będziecie na zlocie we Wrocławiu, to już tylko rzut beretem do Poznania:)
UsuńMmm... co z tego, że są z nami tak krótko i mają pestki - kocham czereśnie :D warto dla nich mieć odarte kolana z wchodzenia na drzewa ;)
OdpowiedzUsuńja tez je uwielbiam, prawie tak samo jak truskawki:))) a zadrapane kolana, esz... to były czasy:)
UsuńPiękna, czereśniowa pokusa :)
OdpowiedzUsuńkuszenie to moja specjalność:)
Usuńsliczny Ci wyszedł ten torcik:)
OdpowiedzUsuń:) ależ dziękuję:)))
Usuńcudo!!
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
dzięki i pozdrawiam!
Usuńmusi byc obłędne!!!
OdpowiedzUsuńtu już tylko czas przeszły pasuje: było:)))
UsuńI ja mam podobne wspomnienia z czereśniami . A dziś, gdy zajadałyśmy z Córcią pierwsze z drzewa, powiedziała - już poczułam wakacje :)
OdpowiedzUsuńCiasto wspaniałe, może i ja wykorzystam pomysł :)
wakacje to moje pierwsze skojarzenie ze smakiem czereśni!:) mimo iż już dawno wyrosłam ze szkolnej ławy, nadal pamiętam ten klimat! dzięki i pozdrawiam!
UsuńGosiu! Wow, co za ciasto! CUDO!!!
OdpowiedzUsuńdziękuje, cieszę się, że Ci się podoba:)
UsuńKocham czereśnie! Już zaczynają się pojawiać, więc trzeba z nich korzystać :) Pięknie wyszedł torcik!
OdpowiedzUsuńo tak, trzeba korzystać, bo sezon na nie jest zdecydowanie za krótki:) dzięki!
UsuńDoskonały przepis,a biszkopt można wykorzystać do innych słodkości ;-)
OdpowiedzUsuńwww.przysmakiewy.pl
mmm pięknie wygląda, a ja jeszcze w tym roku czereśni nie jadłam, trzeba nadrobić
OdpowiedzUsuńCudowność. Oczyma wyobraźni widzę kawałek tych cudowności na swoim talerzu :-)
OdpowiedzUsuńCzereśnie to moje ulubione owoce.
OdpowiedzUsuńJako dziecko mieszkałam na ulicy Czereśniowej,
przy której rosły drzewa czereśniowe,
na których my jako dzieci,przesiadywaliśmy godzinami:)
To ciasto wygląda obłędnie!